| لزوم تامین امنیت زیستی در مزارع آبزیان پرورشی |
| کد مقاله : 1054-5THISC-FULL |
| نویسندگان |
|
مسعود صیدگر *1، علی نکوئی فرد1، محمود حافظیه2، ژاله علیزاده اوصالو1 1مرکز تحقیقات آرتمیای کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران 2موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| امنیت زیستی در مزارع آبزی پروری به معنی حفاظت ماهیان در برابر عوامل عفونی بوده و برای اجرای موثر آن نیاز به دانش پرورش آبزیان، مدیریت مزرعه و راههای انتقال بیماری ها می باشد. هدف برنامه امنیت زیستی، جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به محیط مزرعه است. منابع مختلفی می توانند اجرام عفونی را وارد مزرعه نمایند که شامل تخم چشم زده، بچه ماهی، ماهی مولد، آلودگی آب و یا خوراک، اشخاص، حیوانات، تجهیزات، وسایل کار و ماهیان بیمار بظاهر سالم موجود در مزرعه می باشند. ارزیابی و پایش مداوم جهت پیشگیری از ورود اجرام عفونی به مزرعه ضروری است. برنامه امنیت زیستی در آبزی پروری شامل پیشگیری و پایش بیماری ها، تمیز نمودن و ضدعفونی مزرعه و پیش بینی ایمنی متداول می باشد. باوجود پیچیدگی های درمان بیماری ها، رعایت مسائل بهداشتی در مزارع تکثیر و پرورش ماهی به منظور پیشگیری از ورود آلودگی به محیط آبزی ساده است که اغلب مورد غفلت قرار می گیرد. با ورود آلودگی به مزارع، زمینه برای ابتلای ماهی به بیماریها فراهم می شود که نه تنها مدیریت تولید با مشکل مواجه می شود بلکه در مواردی بازگشت به شرایط مطلوب را نیز غیرممکن می سازد. سایر اصول مهم مدیریت بهداشتی مزارع آبزی پروری شامل شستشو و ضدعفونی مناسب مزارع، پرسنل و مخازن عوامل بیماری زا، به حداقل رساندن انتقال کارگران و ماهیان در بین استخرها، واکسیناسیون، رعایت دستورالعمل های قرنطینه ای، استفاده از سیستم های به روز و هوشمند، آموزش مستمر مدیران و کارکنان و برقراری امنیت کلی مزارع می باشند. |
| کلیدواژه ها |
| مزارع پرورشی، آبزی پروری، امنیت زیستی، سلامت |
| وضعیت: پذیرفته شده |