اثرات تغییرات اقلیمی بر چالش های بیماری در میگو
کد مقاله : 1028-5THISC-FULL
نویسندگان
محدثه عزیززاده1، دارا باقری *2
1دانشجو دکتری علوم و مهندسی شیلات دانشگاه خلیج فارس
2استاد گروه علوم و مهندسی شیلات دانشگاه خلیج فارس
چکیده مقاله
پرورش میگو از مهم ترین بخش های آبزی‌پروری در دنیا است، که امروزه رشد، سلامت و ایمنی آن تحت تاثیر تغییرات اقلیمی از جمله نوسانات دمایی، تغییرات شوری آب و بارش های غیرمنتظره قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف مرور مطالعات انجام شده در زمینه اثرات تغییرات اقلیمی بر بیماری در صنعت پرورش میگو پرداخته است. در این مقاله مروری، 10پژوهش منتشرشده بین سال‌های 2011 تا 2025 مورد مطالعه قرار گرفته که به بررسی تاثییرات اقلیمی بر شیوع بیماری در میگو پرداخته است. نتایج مطالعات نشان داد که افزایش دما، منجر به ایجاد استرس حرارتی در میگو وکاهش ظرفیت سیستم ایمنی شده و مقاومت میگوهای پرورشی را در برابر عوامل بیماری‌‌زای باکتریایی و ویروسی آسیب‌پذیر می‌سازد. کاهش دما منجر به کاهش آنزیم‌های گوارشی و عملکرد سیستم ایمنی در میگو می شود که نتیجه آن اثرگذاری بر رشد، سرعت پوست‌اندازی، کاهش اشتها و در نتیجه افزایش احتمال بروز بیماری ها و عفونت ها می‌باشد. طوفان‌ها و تغییرات محدوده جزرومدی، باعث تخریب زیر ساخت های مزارع میگو شده و ایجاد آلودگی و انتقال بیماری بین استخرها و مزارع پرورش میگو می‌شود. شوری بالای آب ناشی از تبخیر شدید، سبب کاهش رشد و تغذیه و افزایش حساسیت بچه میگو به عوامل بیماری‌زا می‌شود. به طور کلی مطالعات انجام شده نشان داد که عوامل تاثیرپذیر از تغییرات اقلیمی مانند تغییرات دمایی، شوری و باران های شدید، علاوه بر تاثیر بر رشد و پوست‌اندازی میگو می‌تواند منجر به کاهش سیستم ایمنی، کاهش تحمل در برابر عوامل بیماری‌زا و افزایش استرس در میگوهای پرورشی گردد.
کلیدواژه ها
تغییرات آب و هوایی، عوامل بیماری‌زا، میگو، وانامی
وضعیت: پذیرفته شده