مروری بر محرک های ایمنی در پرورش میگو
کد مقاله : 1026-5THISC-FULL
نویسندگان
محدثه عزیززاده1، دارا باقری *2
1دانشجو دکتری علوم و مهندسی شیلات دانشگاه خلیج فارس
2استاد گروه علوم و مهندسی شیلات دانشگاه خلیج فارس
چکیده مقاله
امروزه در آبزی‌پروری تغذیه عامل مهمی در رشد و سلامت آبزی بشمار می‌رود. افزودن ترکیبات مختلف به جیره غذایی آبزیان از جمله میگو، برای دستیابی به رشد بهتر، رویه‌ای رایج در میان تولیدکنندگان است. استفاده از محرک‌های ایمنی به‌عنوان روشی سازگار با محیط زیست و مؤثر در خوراک میگو برای بهبود سلامت و افزایش مقاومت آن‌ها در برابر بیماری‌ها، مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله مروری، 11 پژوهش منتشرشده بین سال‌های 2013 تا 2025 مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که به بررسی محرک های ایمنی در پرورش میگو پرداخته است. مطالعات نشان داده که افزودن محرک‌های ایمنی مانند جلبک‌های دریایی، مخمر، پروبیوتیک‌ها و ویتامین‌ها به ترکیب غذایی، باعث بهبود پارامترهای ایمنی، مقاومت در برابر عوامل بیماری زا، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، افزایش و کاهش نرخ مرگ و میر می‌شود. استفاده از ویتامین ها، در عملکرد های فیزیولوژیک نظیر رشد، تولیدمثل، بهبود زخم و پاسخ به استرس نقش مهمی ایفا کرده است. نتایج مطالعات مرور شده نشان داد که، محرک‌های ایمنی می‌توانند به عنوان یک جایگزین مناسب برای آنتی بیوتیک‌ ها مورد استفاده قرار گیرند و با تقویت سیستم ایمنی میگو و تاثیرگذاری روی رشد و بقا، نقش مهمی در مدیریت پایدار سلامت میگو ایفا کنند.
کلیدواژه ها
محرک‌های ایمنی، آّبزی پروری، میگو
وضعیت: پذیرفته شده