ریشه‌ها و علل بروز خطا در تشخیص‌ بیماری‌های عفونی میگو با روش PCR
کد مقاله : 1008-5THISC-FULL
نویسندگان
عرفان حامدی *1، مرتضی استواری2، امیرعلی حیدری3
1دانشجوی بهداشت و بیماری‌های آبزیان , دانشکده‌ی دامپزشکی دانشگاه شیراز
2دانشجوی بهداشت و بیماری‌های آبزیان , دانشکده‌ی دامپزشکی , دانشگاه شیراز , شیراز , ایران.
3گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.
چکیده مقاله
مدیریت بیماری‌ها در صنعت پرورش میگو به عنوان عاملی کلیدی در تضمین سلامت و بازدهی اقتصادی، به شدت وابسته به روش‌های تشخیصی دقیق و سریع است. در این میان، تکنیک واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) به عنوان یک ابزار مولکولی حساس و پرکاربرد برای تشخیص عوامل بیماری‌زای ویروسی و باکتریایی نقش محوری دارد. با این حال، دقت تشخیصی این روش می‌تواند تحت تأثیر خطاهای مختلفی قرار گیرد که منجر به نتایج مثبت و منفی کاذب می‌شود. این خطاها شامل: حضور مواد مداخله‌گر PCR در بافت‌ها، انتخاب بافت نامناسب برای نمونه‌گیری، عدم درک صحیح از پاتوژنز بیماری (مثلا در بیماری AHPND) و یا استفاده از پرایمرهای نامناسبی باشد که ممکن است با گونه‌های غیربیماری‌زا یا توالی‌های اندوژن ویروسی (در بیماری IHHNV) واکنش متقاطع دهند؛ این خطاها در کنار چالش‌های متداولی که در روش‌های نمونه‌برداری غیرتهاجمی مخصوص میگو‌های مولد وجود دارد؛ می‌تواند تبعات جبران‌ ناپذیری را در مدیریت‌ بهداشتی مزارع میگو و برنامه‌های پرورشی میگوهای SPF به دنبال داشته باشد. نتایج منفی کاذب می‌تواند منجر به عدم شناسایی عامل بیماری و بروز همه‌گیری شدید شود، در حالی که نتایج مثبت کاذب ممکن است سبب حذف غیرضروری جمعیت سالم و تحمیل خسارات اقتصادی گردد. این بررسی با هدف تشریح دلایل اصلی بروز این خطاها و ارائه راهکارهای مدیریتی برای پیشگیری از آنها انجام شده است. در پایان، این مقاله به ارائه راهکارهای مدیریتی و پیشگیرانه برای افزایش قابلیت اطمینان و دقت تست‌های PCR، و در نتیجه، ارتقاء مدیریت بیماری‌ها در صنعت میگوی پرورشی خواهد پرداخت.
کلیدواژه ها
مدیریت بهداشتی میگو، PCR، مثبت کاذب، منفی کاذب، تشخیص بیماری
وضعیت: پذیرفته شده